ЗМЕСТ

Уводзіны .......................................................................................................... 3
1. Характарыстыка дарэвалюцыйнай гістарыяграфіі канфесіянальнай гісторыі ВКЛ ……………………………………………………………
4
2. Канфесіянальная гісторыя вкл у савецкай гістарыяграфіі …………. 8
3. Адлюстраванне канфесіянальнай гісторыі ВКЛ у сучаснай гістарыяграфіі умовы і асаблівасці развіцця сучаснай гістарыяграфіі …………………………………………………………..

12
Заключэнне ...................................................................................................... 19
Спіс літаратуры……………………………………………………………. 20

УВОДЗІНЫ

Беларусь на працягу апошніх двух стагоддзяў знаходзілася ў падрапараванні Расійскай імперыі, а затым Савецкага Саюза, адпаведна перад беларускай гістарычнай навукай ставіліся толькі тыя задачы, якія былі выгадныя царскіх ці савецкаму ўраду. Змены адбыліся ў канцы 80-х - пачатку 90-х гг. ХХ стагоддзя, калі Беларусь атрымала незалежнасць, што паслужыла магутным стымулам да развіцця гістарычнай навукі.
У сваю чаргу гэта прывяло да актывізацыі гістарыяграфічныя даследаванняў, аднак застаецца мноства нераскрытых праблем: гістарычная перыёдыка і яе ўплыў на фарміраванне гістарычнай свядомасці беларускага народа, гістарычная адукацыя і выкладанне гісторыі ў навучальных установах краю, характар узаемаадносін “мясцовых” беларускіх гісторыкаў і гісторыкаў “цэнтра” (прадстаўнікоў універсітэцкай і акадэмічнай навукі Расійскай імперыі). У лік малавывучаных пытанняў таксама ўваходзіць гісторыя хрысціянскіх канфесій Вялікага княства Літоўскага ў расійскай гістарыяграфіі ў канцы XVIII - 50-х гг. XIX стст.[5,с. 215].
У святовым рэлігіязнаўстве апошніх двух стагоддзяў канфесійная гісторыя Беларусі абрасла цяжкааглядным морам літаратуры рознай навуковай вартасці, сярод якой чутны і голас айчынных даследчыкаў. Умоўна можна выдзеліць рэлігійны напрамак гістарыяграфіі канфесійнай гісторыі Беларусі, для якога характэрна пастаноўка на першы план рэлігійнага пытання, і свецкі, схільны яго замоўчваць або прымяншаць. Першы напрамак, у сваю чаргу, падзяляецца на тры пункты бачання і падачы царкоўна-рэлігійнай гісторыі: праваслаўны, рымска-каталіцкі і грэка-каталіцкі, кожны з якіх імкнецца падкрэсліць лепшыя бакі сваёй веры і выпукліць недахопы іншай. Асабліва гэта характэрна для праваслаўнага і рымска-каталіцкага бачання. Грэка-каталіцкі падыход спачатку два с паловай стагоддзі на практыцы, а потым яшчэ два стагоддзі ў навуцы намагаецца сцвердзіць паўнавартасць сваёй веры сярод традыцыйных, больш “моцных” сумежных канфесій. Уласна навуковы, пазаканфесійны падыход да канфесійнай гісторыі Беларусі нараджаецца ў пачатку 20 ст., хаця рознага роду спрашчэнні, звязаныя з тымі ці іншымі канфесійнымі прыхільнасцямі, не зжыты да нашага часу[4, с. 147].
Мэта кантрольнай работы- прааналізаваць асаблівасці канфесіянальнай гісторыі ВКЛ у гістарыяграфіі розных перыядаў – дарэвалюцыйным, савецкім, сучасным. Даследваваць асноўныя накірункі у вывучэнні канфесіянальнай гісторыі ВКЛ на працягу к. 19 – пач. 21 ст. Вызначыць ўклад беларускіх і замежных гісторыкаў і даследчыкаў у вывучэнні канфессіянальнай гісторыі ВКЛ.

СПІС ЛІТАРАТУРЫ

1. Вялікае Княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 2 т. Т.1: Абаленскі.-Кадэцыя/ рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. -2-е выд. - Мінск: БелЭн, 2007. - 688 с.
2. Гісторыя Беларусі ў 6 Т. Т. 2: Беларусь у перыяд Вялікага Княства Літоўскага /Ю. Бохан.- Мінск: Экоперспектива, 2008.-688 с.
3. Карев Д. В. Изучение истории Беларуси в белорусской историографии 90 – х годов 20 годов 20-начала 21 века (Основные проблемы и тенденции изучения истории феодальной Беларуси, белорусской историографии и источниковедения) //Вестник ПГУ (Серия А), 2012.-№ 9 с.6-15
4. Марозава С. Гістарыяграфія канфесійнай гісторыі Беларусі// Гістарычны альманах: Праблемы айчыннай гістарыяграфіі.- Т. 4.-2001.- с.147-160
5. Тубелевич В. И. История христианских конфессий Великого Княжества Литовского в Российской историографии конца 18 – 50 – х гг. 19 вв.(историографияеский и методологический аспекты)// Сборник научных статей/под ред.А. Н. Нечухина-Гродно:ГрГУ, 2012. – с.215-219