УВОДЗІНЫ 3
РАЗДЗЕЛ 1. КРЫМІНАЛЬНАЕ ПРАВА Ў СТАТУЦЕ 1529 ГОДА 4
РАЗДЗЕЛ 2. КРЫМІНАЛЬНАЕ ПРАВА Ў СТАТУЦЕ 1566 ГОДА 7
РАЗДЗЕЛ 3. КРЫМІНАЛЬНАЕ ПРАВА Ў СТАТУЦЕ 1588 ГОДА 9
ЗАКЛЮЧЭННЕ 11
СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ 13

Распрацоўка першага Статута Вялікага Княства Літоўскага пачалася яшчэ ў 1522 годзе, але ён не быў зацверджаны. Яго прыведзілі ў дзеянне 29 верасня 1529 г. Менавіта гэты першы Статут паклаў пачатак распрацоўцы дзьвух паслядоўных Статутаў 1566 і 1578 гадоў і развіццю галін права.
Пры распрацоўцы Статутаў Вялікага Княства Літоўскага былі пастаўлены вельмі складаныя тэарэтычныя і практычныя пытанні, такія, як размежаванне нормаў права паміж асобнымі галінамі і размяшчэнне іх у пэўнай сістэме. Варта адзначыць, што ў Статуты было ўведзена шмат новых палажэнняў і норм права, якія яшчэ на той момант не сустракаліся у прававой сістэме еўрапейскіх дзяржаў.
Трэба звярнуць увагу і на тое, што Статуты Вялікага Княства Літоўскага з`яўляюцца не кодэксамі, а зводамі законаў. У Статутах сабраны такія прававыя нормы, як дзяржаўнае, зямельнае, крымінальнае, працэсуальнае, цывільнае і іншых галін права.
Статут 1529 г. уключаў у сябе нормы звычаевага права, якія набылі форму пісанага права. Адзначым, што стварэнне Статута насіла палітычны характар: рэгулявала адносіны паміж шляхтай і феадаламі. Але толькі частка прывілеяў, за якія бароліся шляхта, былі замацаваны ў Статуце 1529 года. У большасці навукоўцы называюць гэты статут “кодэксам феадальнага права”.
Над распрацоўкай Статута Вялікага Княства Літоўскага 1529 года клапаціліся найлепшыя юрысты дзяржавы, у тым ліку і Францыск Скарына, які адлюстраваў свае думкі наконт заканадаўства: “Закон павінен быць прыгодным для выканання, карысным для насельніцтва і адпавядаць звычаям, часу і месцу”.
Звяртаючы увагу на тое, што гэты звод законаў з`явіўся першым ў Еўропе, ён адпавядаў тэарэтычныя ідэі аб пытаннях дзяржавы і права. Ужо пасля афіцыйнага апублікавання Статута 1529 года і паслядоўных зводаў, прававая сістэма Вялікага Княства Літоўскага стала прыкладам для еўрапейскіх дзяржаў.
Такім чынам, мы можам адзначыць актуальнасць работы, якая заключаецца ў тым, што некаторыя нормы розных галін права засталіся існаваць і ў нашы дні, так як не трацілі сваёй прыналежнасці да часу і месца.
Пытанні аб распрацоўцы, змесце і значэнні Статутаў Вялікага Княства Літоўскага вывучаліся дарэвалюцыйнымі вучонымі: Д. Даніловіч, Г. Демчэнка, А. Баравікоўскі і іншымі ¬¬– і савецкімі: І. І. Якоўкін, Я.А. Юхо, Т. І. Доўнар і іншыя.
Кожны гісторык-юрыст разглядаў распрацоўку Статутаў з розных бакоў, але мэтай даследаванай работы мы вызначым аналіз крымінальнага права ў Статутах і агульныя нормы ў сучасным праве і праве Вялікага Княства Літоўскага.

1. Доўнар, Т.І. Гісторыя дзяржавы і права Беларусі: падручнік / Т.І.Доўнар. – 3-е выд. – Мінск: Амалфея, 2009. – 91 с.
2. Довнар, Т.И. Статут 1588 года - крынiца права феадальнай Беларусi XVI-XIX стагоддзяý / Довнар Т.И. // Веснік БДУ. – Сер.3. –1989. – №3. – 39 с.
3. Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь
[Электронный ресурс]. – Режим доступа: http://www.pravo.by. –
Дата доступа: 18.02.2020.
4. Юхо, Я.А. Гісторыя дзяржавы і права Беларусі: падручнік / Я.А.Юхо, – Мінск: УНІВЕРСІТЭЦКАЕ, 1992. – 198 с.
5. Юхо, Я.А. Статут Вялікага княства Літоўскага 1566 / Я.А. Юхо // Энцыклапедыя гiсторыi Беларусi : у 6 т. / Беларус. Энцыкл. ; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. – Мінск : БелЭн, 2001. – Т. 6, кн. 1 : Пузыны – Усая . – 415–416 с.
6. Юхо, Я.А. Гісторыя дзяржавы і права Беларусі: падручнік / Я.А.Юхо, – Мінск: РІВШ БДУ, 2000. – 246 с.